Kerstmis

Voor Kerstmis geldt eigenlijk hetzelfde als wat ik ook al over Sinterklaas schreef. De liedjes kan ik maar zo’n drie weken per jaar draaien en dat is ruim voldoende. Na de zesenvijftigste keer ‘Jingle bells’ heb ik het meestal wel gehad.

Kerstmis is ook het enige feest waarbij ik de weken ervoor leuker vind dan het feest zelf. De aanloop naar Kerstmis staat bol van de mooie beloftes – een dik pak sneeuw, vrede op aarde, een rendier met een rode neus – maar als puntje bij paaltje komt zit ik alleen maar met mijn schoonfamilie naar sentimentele kerstfilms te kijken. Voor serieuze muziekliefhebbers, en ik betwijfel sterk of ik daar onder val, zijn het barre tijden. Je kunt nergens komen of je hoort iemand op de achtergrond zingen dat hij van een witte kerst droomt. Het is bijna ondoenlijk om in het grote dennenbos aan kerstliedjes de bomen nog te zien. Werkelijk álle varianten aan kerstvertolkingen zijn er te verzinnen, ieder muziekgenre kent zijn kerstcompilatie en iedere bekende limburger, buitenlander óf nederlander heeft wel eens een kerstplaat opgenomen.
De oogst aan kerstplaten in mijn kast is trouwens niet erg groot. Dat komt omdat ik vooral altijd mijn uiterste best heb gedaan géén kerstplaten in huis te halen. De meeste kerstsingletjes die ik heb vallen onder de noemer reklameplaatjes, die je vroeger kado kreeg bij bijvoorbeeld de aankoop van een paar gordijnen, fotorolletjes of blikken soep. De mooiste vind ik een plaatje van Philips.
De hoesfoto laat ons twee kinderen zien die net hun kerstkado’s hebben uitgepakt. Het meisje op de foto is dolgelukkig met haar net gekregen pop maar de jongen vraagt zich vertwijfeld af wat hij met drie dezelfde speelgoedvrachtwagens moet. De reden daarvoor wordt binnenin de hoes gegeven; Tommy, het jongetje, heeft iets te vaak lopen roepen dat hij zo’n auto wilde hebben en nu heeft hij er dus drie van de kerstman gekregen! Als u dit ook niet grappig vindt moet u zich bedenken dat het plaatje uit 1961 stamt en toen hield men duidelijk van een ander soort humor dan nu.
De enige andere kerstplaten die ik nog wel eens voor de dag wil halen zijn twee LP’s waarvan de uitklaphoes een pop-up kerststal is. Die zijn vooral leuk voor onder de kerstboom want draaien doe ik ze niet. Maar mocht u nu de indruk krijgen dat ik een echte Kerstmishater ben dan klopt dat toch niet helemaal. Het is vooral de overdaad die me de das omdoet. Misschien is het feit dat het straks allemaal weer voorbij is wel het mooiste aan Kerstmis. Over een week of twee kunnen we er tenminste weer gewoon een jaar lang over dromen... en dat is meestal leuker dan de werkelijkheid.
Ondanks dat, fijne kerstdagen!