Eén van de redenen dat ik Koninginnedag zo leuk vind is natuurlijk de vrijmarkt waar ik helemaal loos kan gaan. Als liefhebber van oude troep met een voorkeur voor stoffige grammofoonplaten, kan ik me geen betere dag in het jaar voorstellen omdat ik flink kan inslaan zonder het gevoel te hebben door een gewiekste handelaar te worden uitgeknepen. Maar voordat ik weer op pad ga, eerst maar eens wat platen uit mijn kast die draaien – leuke woordspeling – rond de belangrijkste familie van Nederland.Vreemd genoeg heb ik geen enkele LP of single in huis waarop een loflied te horen is dat speciaal voor Beatrix is gemaakt, maar dat komt misschien omdat het nederlandse volk moeite had afscheid te nemen van haar moeder, die vandaag honderd jaar zou zijn geworden als ze nog geleefd had. Tegen de tijd dat iedereen een beetje aan Beatrix gewend was kwam de compact disc op de markt en was het gedaan met de ouderwetse vinyl grammofoonplaat. Er zullen dus vast wel wat CD’s zijn waarop liedjes voor Beatrix worden gezongen maar die staan niet in mijn kast. Het meest bezongen lid van het koninklijk huis is toch wel de oma van onze toekomstige koning, aan wie verschillende odes zijn opgedragen. Eén daarvan is het voor haar zeventigste verjaardag op single uitgebrachte lied ‘Juliana’ dat werd gezongen door het koor ‘Kinderen van Nederland’. De zinsnede ‘kindertjes, slaap maar zacht, de koningin waakt dag en nacht’ klonk destijds erg geruststellend al betwijfel ik nu of ze op haar zeventigste daadwerkelijk nog ten strijde zou zijn getrokken tegen de vijand. Maar hé, ik was toen tien jaar oud en dan geloof je nog wel een beetje in sprookjes.
Zes jaar eerder, in 1973, zong Sjef van Oekel het lied ‘Juliana onze vorstin’ en Willy Alberti nam in 1980 persoonlijk afscheid van de koningin met het lied ‘Juliana bedankt!’ Daarop maakte André van Duin een hilarische persiflage onder de titel ‘Willy Alberti bedankt’ en dat is dan ook meteen de enige plaat die iets met onze koninklijke familie te maken heeft waar ik met plezier naar luister.
Hoewel…, in 1962 vierden Juliana en Bernhard hun Zilveren Huwelijksfeest en dat was voor Wim Kan een goede reden om een mini-elpee op te nemen waarvan de opbrengst bestemd was voor het nationale geschenk aan de jubilarissen. Of er voldoende geld is opgehaald om een bosje bloemen van te kopen is niet meer relevant maar feit is wel dat deze plaat helemaal niet zo vervelend is om naar te luisteren als u wellicht zou denken. In het lied ‘Wat zou je doen’ vraagt Wim zich – samen met de Damrakkertjes – af wat ze zouden doen als ze zelf eens koningin zouden zijn. De kinderen komen met zinnige voorstellen aanzetten zoals het sluiten van scholen en het over elkaar heen aantrekken van alle jurken die ze hebben gekregen van hun man. Wim Kan echter speelt liever de rol van hofnar in plaats van zelf de troon te bestijgen. Of Juliana en Bernhard daar enthousiast van zouden zijn geworden zullen we echter nooit te weten komen.
Op de dubbel LP ‘Juliana Regina’ kunnen we alle hoogte- en dieptepunten van Juliana’s leven nog eens voorbij horen komen dus krijgt u van mij haar afscheidsrede. Wij zitten nu inmiddels toch maar mooi opgescheept met een prins en het zal niet lang meer duren tot hij de rol van zijn oma en moeder overneemt.
Om dan nog maar even bij het begin te beginnen geef ik u ook nog het kartonnen plaatje dat in 1967 werd uitgebracht als herinnering aan de geboorte van Willem-Alexander. Het kraakt en krast uiteraard nogal maar dat doet de koninklijke familie tenslotte bij tijd en wijle ook, moet u maar denken.
Het enige singletje waarbij u weinig mist als u het niet gehoord heeft is die van de gemengde zangvereniging ‘Paleis Soestdijk’ dat het plaatje ‘Heer, behoed onze Koningin’ opnam. Die titel zou u trouwens ook als een waarschuwing kunnen lezen en als u niet erg christelijk bent is er geen enkele reden om de moeite te nemen hier naar te luisteren. Maar het is misschien wel een mooie zin om afscheid van Beatrix te nemen: “Heer, behoed onze koningin en laat dan in godsnaam die koning maar komen!”
