Taalcursussen

Ik las in de krant dat Nederlanders dit jaar in oktober massaal op vakantie gaan omdat de zomer van 2007 zo beroerd was. Aangezien ik ook tot die groep behoor en nog geen vakantie heb gehad, had ik alle tijd om me een beetje goed voor te bereiden. Gelukkig heb ik wat taalcursussen in mijn platenkast waarmee ik enthousiast aan de slag ben gegaan.

Maar een taal leren door het luisteren naar een grammofoonplaat is een zware opgave en ik vraag me dan ook hardop af of er eigenlijk ooit iemand vloeiend heeft leren spreken door zo’n cursus. Eén van die cursussen in mijn kast is bedoeld om Duits te leren spreken. De platen zijn samengesteld door Godfried Bomans en in zijn voorwoord waarschuwt hij al meteen voor de gevaren van een taalcursus. Een gemiddelde Duitser heeft minstens zeven jaar nodig gehad om zijn moedertaal goed te leren spreken, dus denk maar niet dat je dat als stomme Hollander eventjes in ‘n paar weken voor elkaar krijgt! Het is maar dat je weet waar je aan begint…
En dan is Duits nog niet eens zo’n moeilijke taal voor ons Hollanders.

Op één van de singles wordt duidelijk waarom de meeste taalcursussen zo verschrikkelijk saai zijn om naar te luisteren. De verteller zegt dat een baby leert spreken door woorden steeds maar weer te herhalen. En dat is dus wat er op de meeste taalcursusplaten ook gebeurt. Met een zo eentonig mogelijke stem worden woorden en zinnen opgesomt die je moet herhalen totdat je genoeg gebrainstormd bent en de taal vloeiend spreekt. Maar ik betwijfel het of een buitenlander graag een gesprekje met je wil aangaan als je in hetzelfde tempo en met dezelfde articulatie spreekt als de meeste vertellers op de platen.

Een goed voorbeeld daarvan is ‘Nederlands voor Amerikanen’ uit 1957. De plaat heeft een prachtige hoes en is vooral grappig omdat je als Nederlander je moedertaal vanuit het perspectief van een buitenlander te horen krijgt. Maar ook hier lijkt degene van wie je de taal moet leren niet echt gemotiveerd. Hij noemt de cursus het begin van een avontuur maar praat met zo'n monotone stem dat het je moeite kost om al niet tijdens de eerste les in een diepe slaap te vallen!

Eén van de leukere taalcursusplaatjes is eigenlijk alleen maar een aankondiging voor de Spaanse televisie-cursus ¡Vamos a ver! van Teleac. Het plaatje is een stuk interessanter dan de meeste andere taalcursussen omdat er onder andere muziek opstaat van het Cocktail Trio. En ik vind over het algemeen álles waar muziek van het Cocktail Trio opstaat interessant!

Als je al die taalcursussen nog eens rustig hebt doorgenomen wil je eigenlijk alleen nog maar naar Zoutelande of Texel op vakantie gaan. In ieder geval niet meer naar een ver land waar geen Nederlands gesproken wordt, al is de voertaal in onze badplaatsen natuurlijk Duits. Ik kan eigenlijk maar gewoon beter thuisblijven en in mijn luie stoel met een taalcursus op de platenspeler, oktober proberen te overleven. Dromen over andere landen is misschien wel veel leuker dan er daadwerkelijk zijn…

Leeg

In een van mijn vorige columns schreef ik over een geheimzinnig plaatje zonder hoesje waar alleen wat gesproken tekst op te horen was. Een collega hielp me op weg door te vertellen dat de tekst Arabisch is en om precies te zijn Egyptisch. Volgens haar is het een dankwoord of rapportage over iets. Meer chocola kon ze er ook niet van maken, maar het is in ieder geval iets.

Verder vond ik op internet wat informatie over deze ‘auto-recordings’. En hoewel er geen foto’s of duidelijke omschrijvingen te vinden zijn weet ik inmiddels dat er vroeger blijkbaar een soort van ‘pasfotohokjes’ zijn geweest waar je in plaats van foto’s singletjes kon laten maken. Hoe het allemaal precies werkte heb ik niet kunnen ontdekken maar het was mogelijk om gesproken tekst of zang in een hokje op te nemen dat vervolgens op vinyl werd geperst. Op internet zijn wat voorbeelden van de Calibre plaatjes te vinden die eigenlijk een stukje leuker zijn om naar te luisteren dan mijn singletje. Luister bijvoorbeeld maar eens naar de volgende twee voorbeelden op http://bhttp://blogfiles.wfmu.org en http://showcase.thebluebus.nl. Ik blijf het een curieus iets vinden en ik zal u op de hoogte houden als ik hier nog meer informatie over heb.

Bij mijn ‘auto-recording’ plaatje heeft – denk ik – nooit een hoesje gehoord, maar die onzekerheid kan ik maar moeilijk verdragen. Het is iets waar je als platenverzamelaar wel vaker tegenaan loopt. Vaak wéét ik niet of het plaatje dat ik in handen heb wel ooit een hoesje heeft gehad. Maar andersom gebeurt het natuurlijk ook dat ik sta te kwijlen boven een hoes en dan pas ontdek dat het singletje of de LP ontbreekt. Ik heb een aantal lege hoesjes en hoezen in mijn kast staan waarvan ik de bijbehorende platen overigens niet echt mis. Da’s het voordeel als je je aankopen voor een groot deel laat beslissen door de hoezen. En ik heb nog altijd liever helemaal géén single dan dat er een verkeerde inzit. Want er is niks frustrerender dan dat, vooral als je het thuis pas ontdekt. Iedere ervaren platenkoper controleert zijn aankopen natuurlijk altijd eerst voordat hij of zij de handelaar geld geeft maar zo zit ik niet in elkaar. Mijn opwinding neemt het altijd van me over en meestal kom ik thuis bij een kopje koffie en de bemoedigende woorden van mijn vrouw pas weer een beetje tot bedaren. Maar in die situatie ontdekken dat je de verkeerde single in het juiste hoesje hebt gekocht is funest. Althans mijn humeur wordt er over het algemeen niet beter op.
Mocht u bij het zien van deze kleine selektie van lege hoezen medelijden met me krijgen dan kunt u mij natuurlijk altijd uw eigen ‘hoesloze’ plaatjes toezenden. Misschien zitten de ‘missing links’ er wel tussen…

Voetbal

De transfermarkt is gesloten en het nieuwe voetbalseizoen is weer in volle gang. Als kind had ik nooit veel interesse in voetbal en hoewel ik het in de achtergrond nu wel een beetje volg, is dat nooit helemaal veranderd.

Voor een groot deel komt dat waarschijnlijk door mijn vader die een groot voetbalhater is. Maar aangezien ik hem niet overal de schuld van wil geven als het over mijn opvoeding gaat denk ik dat het vooral door mijn eigen onhandigheid op sportief gebied komt. Ik ben het type dat altijd als laatste gekozen werd bij de gymles en daar was een goede reden voor kan ik u toevertrouwen. Om precies te zijn, ik hoorde bij die laatste twee leerlingen die uiteindelijk maar door de docent ‘verdeeld’ werden omdat het anders wel heel lang ging duren voordat de teams compleet waren!

Misschien dat het daarom ook zo lang heeft geduurd voordat er platen over voetbal in mijn kast terecht zijn gekomen. Ik heb nooit een goede reden gehad ze te kopen. Op de singles en LP’s wordt meestal ‘gezongen’ door voetballers die ik toch niet ken, laat staan dat ik iets van de clubs weet waar ze voor spelen. En dan heb je eigenlijk nog geluk, want voor hetzelfde geld worden de liedjes door de supporters gezongen. Zingende supporters in een stadion vind ik prima maar op plaat ligt dat toch wat gevoeliger.
Voor de muziek op de platen hoef je het meestal ook niet te doen want die is van hetzelfde soort karnavalskraker zoals we die al kennen van zingende wielrenners, bouwvakkers of willekeurig welke beroepsgroep.

Een uitzondering is een heel klein flexiplaatje met daarop hoogtepunten uit de finale wedstrijd tussen Real Madrid en Ajax die gespeeld werd op 25 april 1973 in Madrid. Dat is veel voetbalkennis voor iemand die niet van voetbal zegt te houden zult u denken, maar ik weet dit ook alleen maar omdat het op het bijbehorende hoesje staat. Het plaatje hoorde bij een Europa Cup album dat je kon kopen bij ‘uw SRV-man’.

De mooiste voetbalplaat in mijn kast vind ik eigenlijk die van Wilhelmina 65+.
Dat ‘65+’ slaat op de leeftijd van de club uit Weert en niet op die van de spelers, al zou je dat, afgaande op de foto, waarschijnlijk ook wel geloven. De ondertitel is een fraai stukje poëzie dat ik speciaal voor alle trouwe Willem II supporters die deze site met enige regelmaat bezoeken vertaald zal weergeven: ‘Wilhelmina is nu 65 jaar maar jong van been, da’s zeker waar!’ En als u bij het luisteren naar het liedje de naam Wilhelmina vervangt door uw eigen favoriete club dan zijn we allemaal tevreden. Moge de beste winnen!