donderdag 29 april 2010

Koningshuis 2

Precies een jaar geleden schreef ik – nietsvermoedend over de rampspoed die zich een dag later zou voltrekken – ook een stukje over de ‘koninklijke grammofoonplaten’ in mijn kast. Volgens mijn voorspelling zou het Beatrix’ laatste Koninginnedag worden, in haar functie van Koningin uiteraard. Maar een jaar later weten we inmiddels wel beter. De vorstin zit nog altijd hoog en droog op haar troon ondanks dat ene Karst T. daar een stokje voor wilde steken. We moeten het dus nog zonder koning Willem doen en op 30 april vieren we weer gewoon Koninginnedag.

30_april_1980_lr.jpgjuliana_koningin_der_nederlanden_lr.jpgkinderen_van_nederland_zingen_lr.jpgdank_u_wel_koningin_lr.jpgfie_carelsen_lr.jpgzestien_kinderliedjes_lr.jpgprinses_irene_lr.jpgDit jaar is wel een jubileum want Beatrix zit dertig jaar op de troon en dat lijkt mij een mooie reden om de LP ’30 april 1980’ eens op mijn platenspeler te leggen. Ik zou u graag de hele grammofoonplaat laten horen maar de kans is erg groot dat u Koninginnedag 2010 dan slapend achter uw computer doorbrengt. Om dat te voorkomen laat ik u alleen een fragment horen waarop de zojuist gekroonde Beatrix mededeelt 30 april – de verjaardag van haar moeder – aan te willen houden als jaarlijkse viering van Koninginnedag. Nu weet u dus ook weer waar we die gekte ieder jaar aan te danken hebben.

Zoals ik vorig jaar al aangaf is Juliana is nogal oververtegen-woordigd op de grammofoonplaten in mijn kastje. Van alle LP’s en singles over het Koningshuis heeft er eigenlijk geen enkele betrekking op Beatrix. Alleen die ’30 april’ plaat dan, maar ook die moet ze delen met haar moeder.

Op de LP ‘Juliana, Koningin der Nederlanden’ horen we geluidsfragmenten uit een televisie-

documentaire die gemaakt werd ter gelegenheid van het 25-jarig regeringsjubileum van onze vorige vorstin. Op de hoes valt een uitgebreide uitleg te lezen waarom deze LP zo bijzonder is. Volgens de samensteller ervan is het een historisch document dat ieder jaar aan waarde wint. “Over vijfentwintig jaar zult u zichzelf gelukkig prijzen dat u dit document bezit en dat bezit zal dàn pas onbetaalbaar zijn”. We zijn inmiddels zo’n zeven-en-dertig jaar verder en ik dank God iedere dag op mijn blote knieën dat ik sinds een paar weken in het bezit ben van dit ‘onbetaalbare document’ dat ik voor nog geen euro op een rommelmarkt kocht!

In mijn jacht op ‘koninklijke platen’ kwam ik ook nog een LP tegen van de ‘Kinderen van Nederland’. Hiervan had ik alleen een singletje en wat mij betreft had het koor het daar ook wel bij mogen laten. Maar kennelijk sloeg de single zo goed aan dat besloten werd een hele langspeelplaat op te nemen. Er komen nogal wat Hollandse klassiekers langs, waarbij ‘Het Wilhelmus’ natuurlijk niet mag ontbreken.

Die klassiekers zijn ook weer terug te vinden op de LP ‘Dank u wel, Koningin’ al worden ze hier niet door kinderen gezongen. Dat maakt het luisteren naar de muziek er overigens niet aangenamer op al trekt zangeres Reinata Heemskerk alles uit de kast om te laten horen dat ze een goede zangstem heeft.

Veel leuker en bovenal interessanter om naar te luisteren is het singletje van actrice Fie Carelsen die zich voordoet als ongehuwde moeder en een brief voorleest aan Koningin Wilhelmina. De opname is uit 1971 toen Fie 81 jaar oud was maar ‘de brief’ werd geschreven en voor het eerst opgevoerd naar aanleiding van de geboorte van – daar is ze weer – Juliana in 1909. Wat dit plaatje zo bijzonder maakt is dat het in 1909 niet echt gebruikelijk was de ‘Heilige Monarchie’ te betrekken in een liedje, laat staan aandacht te vragen voor de problemen van een ongehuwde moeder.

Als afsluiter wil ik toch nog even onze toekomstige Koning onder de aandacht brengen. Ergens begin jaren 70 mochten drie van zijn neefjes aangeven welke liedjes zij het leukste vonden en die werden vervolgens op een grammofoonplaat gezet. Eén van die liedjes is het uit de Fabeltjeskrant bekende ‘Hup, daar is Willem’ over één van de gebroeders Bever. Nu weet ik dat het in die tijd een veelgehoord lied was maar zouden de jonge prinsjes het toch ook niet gekozen hebben om hun oudere neef eens lekker te dissen? Wisten zij toen al van zijn plannen om zich jaren later te gaan bezighouden met watermanagement? Ik hoor het de andere Oranje-telgen al treiterend door de paleistuin zingen: “Hup, daar is Willem met zijn waterpomptang! Want Willem is niet bang!”