Oliemaatschappijen

De prijs voor een litertje benzine is de afgelopen weken opnieuw tot een recordhoogte gestegen. En ook voor diesel betaal je langzamerhand meer dan voor een glas lauw bier in een rookvrije kroeg. De hoge benzineprijzen hebben tot gevolg dat gefrusteerde automobilisten hun woede afreageren op de pompbediende die er natuurlijk ook niets aan kan doen.

Misschien moeten de oliemaatschappijen weer wat goodwill proberen te kweken door bijvoorbeeld net als vroeger ‘muzikale’ kadootjes weg te geven. Je kunt nu natuurlijk wel sparen voor Rocks, Airmiles of Tijgerpunten maar daar koop je dan een setje handdoeken voor die je vervolgens in de kast legt en nooit meer gebruikt. Mijn platenkast staat vol met reclamesingletjes van oliemaatschappijen die je vroeger kado kreeg bij een volle spaarkaart of een complete tankbeurt. Geen enkele andere bedrijfstak heeft volgens mij zo veel geld uitgegeven aan reclameplaten als de grote olieconcerns en prettig genoeg voor u en mij, zijn het vaak ook hele leuke plaatjes.

Het feest begint al met het beatbandje The Shoes zodat alle ellende over de dure benzine alweer snel vergeten is. Voor Esso namen ze het geweldige ‘Tank Esso Mix’ op. Luister vooral naar het middenstuk waarin in onvervalst Haags geroepen wordt dat ene Henkie Esso helemaal het ènde vindt! Hij tankt ‘dâch en nâch’ Esso!

Of wat dacht u van Corry Brokken, die u – als u oud genoeg bent – nog wel kent als winnares van het Songfestival in 1957. Zij nam met haar begeleidingsbandje de Hi-Five, de ‘BP Super Mix song’ op, ook weer zo’n weergaloos nummer waarbij je fluitend naar de volgende benzinepomp rijdt.
En dat doe je al helemaal bij het Cocktail Trio die trouwens niet echt merkentrouw waren want zij namen voor zowel Elf als Caltex een plaatje op. Maar wat maakt mij het uit, zelden heb ik leukere liedjes gehoord!
U ziet wel, het hoeft niet allemaal zo ellendig te zijn die hoge benzineprijzen, als je er maar af en toe een leuk kadootje voor terugkrijgt. Dan breng je je goeie geld met plezier naar de pomphouder.

Een kleine uitzondering vormt misschien wel de serie singles van Gulf waarop Wim Sonneveld ‘Pim de Pompbediende’ speelt. Het is een moppentappende lolbroek die ik, nu de benzineprijs rond de anderhalve euro ligt, waarschijnlijk ook te lijf zou gaan als hij met zijn grappen en grollen mijn zuurverdiende geld in ontvangst zou nemen.

Dat de oliejongens kosten noch moeite spaarden om klanten via de grammofoonplaat aan zich te binden moge duidelijk zijn. Want buiten deze liedjes en muziekjes die speciaal voor de oliemaatschappijen zijn geschreven, is er ook nog een hele serie plaatjes met daarop allerhande luistermateriaal. Dat varieert van theorie-examen lessen tot stereotestplaten, van talencursussen tot sprookjes en van auto-adviezen tot zelfs een plaatje waarop je de geluiden van je motor kunt testen…
En hoewel ik ze hier niet allemaal kan laten horen geeft het toch een hoop plezier, dat de pijn aan de kassa van het pompstation hopelijk een beetje verzacht.
Mocht dit onverhoopt niet helpen dan gaat u maandag toch gewoon op de fiets naar het werk, want dát verzacht die pijn zéker!

Moederdag

Sinds ‘de commercie’ er steeds meer op aandringt om je vrouw, moeder of oma een nieuwe vaatwasser of borstvergroting kado te geven, vind ik de lol van moederdag er zo langzamerhand wel een beetje af. Het leuke van zowel moeder- als vaderdag is natuurlijk dat je kinderen iets voor je maken, zeker als ze nog heel jong zijn. Omdat ze dan nog maar moeilijk een geheimpje kunnen bewaren weet je al twee weken vantevoren wat ze in elkaar hebben geknutseld en waar het verstopt ligt. Maar buiten dat zouden moeder- en vaderdag van mij best mogen worden afgeschaft.

Het allerbelangrijkste van moederdag is natuurlijk de moederdagrijm, het versje dat kinderen al weken vantevoren op school hebben geoefend en dat ze op de dag des oordeels alweer half vergeten zijn. Kinderen proberen zo’n versje nog ‘live’ te vertolken maar volwassenen – het zijn volgens mij bijna altijd mannen – zetten het maar meteen op plaat, dan valt er misschien nog wat geld mee te verdienen, zo zullen ze redeneren. Het kostte me dan ook weinig moeite om liedjes te vinden in mijn platenkast die op de een of andere manier een ode aan moeders zijn. De productiefste wat dat betreft is de duitse tenor Rudolf Schock, die het singletje ‘Für dich, liebe Mutter’ maakte met daarop vier liedjes die zijn moeder de hemel in prijzen. Het eerste liedje is het onvolprezen ‘Mama’ dat we natuurlijk allemaal ook al van ons eigen nederlandse kindsterretje Heintje kennen.

Van Barend de Beer, een figuur uit een kinderprogramma in de jaren zestig, komt het ‘Moederliedje’. Met brommende stem haalt hij mooie herinneringen op aan de tijd dat hij nog bij zijn moeder woonde. Het moet een aardige moeder geweest zijn, want in het refrein zingt Barend dat hij nooit klappen van haar kreeg. Kom daar vandaag de dag nog maar eens om, een moeder die haar kroost niet afranselt!

De enige échte ‘moederdagplaat’ in mijn kast is een reclameplaatje van het nylon kousenmerk Jovanda. Dat vermeldt althans het hoesje maar op de rest van de plaat komt moederdag niet meer ter sprake en de titel van het liedje ‘My heart belongs to only you’ zou je ook kunnen zingen als je je vriendin een huwelijksaanzoek wilt doen. Het singletje is trouwens van zo'n belabberde kwaliteit dat ik er geen fatsoenlijk geluid meer uit kon krijgen om het aan u te laten horen.

Nee, wat dat betreft komt het liedje ‘Zegen aan de moeder’ van de Stichting voor Recht Zonder Onderscheid nog het dichtst in de buurt van het al eerder genoemde moederdagversje. Het liedje is jammer genoeg in het spaans (of iets wat daar op lijkt) gezongen maar er staat een nederlandse vertaling van de tekst op het hoesje afgedrukt. Een deel van die tekst luidt: “Op deze prachtige feestdag, verblijden w’ons allen in koor. Wij willen u danken en eren, dee’z dag speciaal is daarvoor. Moederdag vieren we heden, niets dat de vreugde verdriet. O, lieve moeder onmisbaar, zingen we blij nu dit lied.”
Het plaatje waarop al dit moois te vinden is, is hetzelfde plaatje waarover ik eerder al schreef dat ik het het meest smakeloze singletje uit mijn verzameling vind. De Stichting voor Recht Zonder Onderscheid is namelijk een anti-abortus vereniging. Op zich is daar helemaal niks mis mee maar ze gebruiken naar mijn mening nogal onsubtiele methodes om hun standpunt duidelijk te maken. Maar kom, laat ik geen oude koeien uit de sloot halen, het is tenslotte feest want het is moederdag! Dat herinnert me er trouwens aan dat ik nog even snel naar het benzinestation moet om een bosje bloemen te halen…