Taalcursussen

Ik las in de krant dat Nederlanders dit jaar in oktober massaal op vakantie gaan omdat de zomer van 2007 zo beroerd was. Aangezien ik ook tot die groep behoor en nog geen vakantie heb gehad, had ik alle tijd om me een beetje goed voor te bereiden. Gelukkig heb ik wat taalcursussen in mijn platenkast waarmee ik enthousiast aan de slag ben gegaan.

Maar een taal leren door het luisteren naar een grammofoonplaat is een zware opgave en ik vraag me dan ook hardop af of er eigenlijk ooit iemand vloeiend heeft leren spreken door zo’n cursus. Eén van die cursussen in mijn kast is bedoeld om Duits te leren spreken. De platen zijn samengesteld door Godfried Bomans en in zijn voorwoord waarschuwt hij al meteen voor de gevaren van een taalcursus. Een gemiddelde Duitser heeft minstens zeven jaar nodig gehad om zijn moedertaal goed te leren spreken, dus denk maar niet dat je dat als stomme Hollander eventjes in ‘n paar weken voor elkaar krijgt! Het is maar dat je weet waar je aan begint…
En dan is Duits nog niet eens zo’n moeilijke taal voor ons Hollanders.

Op één van de singles wordt duidelijk waarom de meeste taalcursussen zo verschrikkelijk saai zijn om naar te luisteren. De verteller zegt dat een baby leert spreken door woorden steeds maar weer te herhalen. En dat is dus wat er op de meeste taalcursusplaten ook gebeurt. Met een zo eentonig mogelijke stem worden woorden en zinnen opgesomt die je moet herhalen totdat je genoeg gebrainstormd bent en de taal vloeiend spreekt. Maar ik betwijfel het of een buitenlander graag een gesprekje met je wil aangaan als je in hetzelfde tempo en met dezelfde articulatie spreekt als de meeste vertellers op de platen.

Een goed voorbeeld daarvan is ‘Nederlands voor Amerikanen’ uit 1957. De plaat heeft een prachtige hoes en is vooral grappig omdat je als Nederlander je moedertaal vanuit het perspectief van een buitenlander te horen krijgt. Maar ook hier lijkt degene van wie je de taal moet leren niet echt gemotiveerd. Hij noemt de cursus het begin van een avontuur maar praat met zo'n monotone stem dat het je moeite kost om al niet tijdens de eerste les in een diepe slaap te vallen!

Eén van de leukere taalcursusplaatjes is eigenlijk alleen maar een aankondiging voor de Spaanse televisie-cursus ¡Vamos a ver! van Teleac. Het plaatje is een stuk interessanter dan de meeste andere taalcursussen omdat er onder andere muziek opstaat van het Cocktail Trio. En ik vind over het algemeen álles waar muziek van het Cocktail Trio opstaat interessant!

Als je al die taalcursussen nog eens rustig hebt doorgenomen wil je eigenlijk alleen nog maar naar Zoutelande of Texel op vakantie gaan. In ieder geval niet meer naar een ver land waar geen Nederlands gesproken wordt, al is de voertaal in onze badplaatsen natuurlijk Duits. Ik kan eigenlijk maar gewoon beter thuisblijven en in mijn luie stoel met een taalcursus op de platenspeler, oktober proberen te overleven. Dromen over andere landen is misschien wel veel leuker dan er daadwerkelijk zijn…