Voetbal

De transfermarkt is gesloten en het nieuwe voetbalseizoen is weer in volle gang. Als kind had ik nooit veel interesse in voetbal en hoewel ik het in de achtergrond nu wel een beetje volg, is dat nooit helemaal veranderd.

Voor een groot deel komt dat waarschijnlijk door mijn vader die een groot voetbalhater is. Maar aangezien ik hem niet overal de schuld van wil geven als het over mijn opvoeding gaat denk ik dat het vooral door mijn eigen onhandigheid op sportief gebied komt. Ik ben het type dat altijd als laatste gekozen werd bij de gymles en daar was een goede reden voor kan ik u toevertrouwen. Om precies te zijn, ik hoorde bij die laatste twee leerlingen die uiteindelijk maar door de docent ‘verdeeld’ werden omdat het anders wel heel lang ging duren voordat de teams compleet waren!

Misschien dat het daarom ook zo lang heeft geduurd voordat er platen over voetbal in mijn kast terecht zijn gekomen. Ik heb nooit een goede reden gehad ze te kopen. Op de singles en LP’s wordt meestal ‘gezongen’ door voetballers die ik toch niet ken, laat staan dat ik iets van de clubs weet waar ze voor spelen. En dan heb je eigenlijk nog geluk, want voor hetzelfde geld worden de liedjes door de supporters gezongen. Zingende supporters in een stadion vind ik prima maar op plaat ligt dat toch wat gevoeliger.
Voor de muziek op de platen hoef je het meestal ook niet te doen want die is van hetzelfde soort karnavalskraker zoals we die al kennen van zingende wielrenners, bouwvakkers of willekeurig welke beroepsgroep.

Een uitzondering is een heel klein flexiplaatje met daarop hoogtepunten uit de finale wedstrijd tussen Real Madrid en Ajax die gespeeld werd op 25 april 1973 in Madrid. Dat is veel voetbalkennis voor iemand die niet van voetbal zegt te houden zult u denken, maar ik weet dit ook alleen maar omdat het op het bijbehorende hoesje staat. Het plaatje hoorde bij een Europa Cup album dat je kon kopen bij ‘uw SRV-man’.

De mooiste voetbalplaat in mijn kast vind ik eigenlijk die van Wilhelmina 65+.
Dat ‘65+’ slaat op de leeftijd van de club uit Weert en niet op die van de spelers, al zou je dat, afgaande op de foto, waarschijnlijk ook wel geloven. De ondertitel is een fraai stukje poëzie dat ik speciaal voor alle trouwe Willem II supporters die deze site met enige regelmaat bezoeken vertaald zal weergeven: ‘Wilhelmina is nu 65 jaar maar jong van been, da’s zeker waar!’ En als u bij het luisteren naar het liedje de naam Wilhelmina vervangt door uw eigen favoriete club dan zijn we allemaal tevreden. Moge de beste winnen!