Bij mijn ‘auto-recording’ plaatje heeft – denk ik – nooit een hoesje gehoord, maar die onzekerheid kan ik maar moeilijk verdragen. Het is iets waar je als platenverzamelaar wel vaker tegenaan loopt. Vaak wéét ik niet of het plaatje dat ik in handen heb wel ooit een hoesje heeft gehad. Maar andersom gebeurt het natuurlijk ook dat ik sta te kwijlen boven een hoes en dan pas ontdek dat het singletje of de LP ontbreekt. Ik heb een aantal lege hoesjes en hoezen in mijn kast staan waarvan ik de bijbehorende platen overigens niet echt mis. Da’s het voordeel als je je aankopen voor een groot deel laat beslissen door de hoezen. En ik heb nog altijd liever helemaal géén single dan dat er een verkeerde inzit. Want er is niks frustrerender dan dat, vooral als je het thuis pas ontdekt. Iedere ervaren platenkoper controleert zijn aankopen natuurlijk altijd eerst voordat hij of zij de handelaar geld geeft maar zo zit ik niet in elkaar. Mijn opwinding neemt het altijd van me over en meestal kom ik thuis bij een kopje koffie en de bemoedigende woorden van mijn vrouw pas weer een beetje tot bedaren. Maar in die situatie ontdekken dat je de verkeerde single in het juiste hoesje hebt gekocht is funest. Althans mijn humeur wordt er over het algemeen niet beter op.
Mocht u bij het zien van deze kleine selektie van lege hoezen medelijden met me krijgen dan kunt u mij natuurlijk altijd uw eigen ‘hoesloze’ plaatjes toezenden. Misschien zitten de ‘missing links’ er wel tussen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten