Sinterklaas 2

Een jaar geleden schreef ik ook al over mijn Sinterklaasplaten. Toen had ik het vooral over het nogal belabberde uiterlijk van Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten op de platenhoezen. Bij getekende hoesjes is dat natuurlijk een heel ander verhaal maar die vind ik dan ook lang niet zo leuk. Ik had me voorgenomen alleen nog maar Sinterklaasplaten te kopen met een gefotografeerde platenhoes maar ik ken mezelf en ik weet dus nu al dat dat toch niet gaat lukken… Een aparte categorie tussen mijn St. Nicolaasplaten vormt de afdeling reclameplaatjes. Ik heb ze gewoon bij de kringloop of op een tweedehandsmarkt gevonden maar vroeger moest je ze bij elkaar sparen door het kopen van een nieuwe winterjas of een paar blikken soep, om maar eens wat te noemen…

Jammer genoeg staat er alleen op de hoesjes te lezen dat het om reclame gaat.
Ik zou het allemaal nog fantastischer vinden als de Goedheiligman je persoonlijk op de plaat zou vertellen waar je het beste je sokken kunt kopen of met welk merk wasmiddel je de kleur van je tabbert toch zo mooi houdt.
Welke schoensmeer gebruikt Pietermanknecht en waar verkopen ze het beste stro voor het paard? Nee, niks van dat alles! Het enige dat je hoort zijn hoge kinderstemmetjes die de alom bekende Sinterklaasliedjes vertolken.

U zult het dus met wat aanbevelingen op de hoesjes moeten doen, maar ook daarop blijft de reclame beperkt tot het vermelden van een merknaam. Alleen bij het prachtig geïllustreerde flexi-singletje van de Gruyter valt wat reclame te bespeuren. In kleine lettertjes staat op de achterkant van het hoesje vermeld dat het plaatje gratis te verkrijgen is bij twee pakken Trexop. Bovendien valt er op het hoesje te lezen dat St. Nicolaas de kinderen maar één maal per jaar verrast, terwijl meneer de Gruyter dat iedere week doet. Eigenlijk probeert hij ons dus duidelijk te maken dat je aan hem veel meer hebt dan aan Sinterklaas, die de kinderen uiteindelijk maar drie weken per jaar verwent.

Het plaatje van Van Uffelen kleding uit Delft lijkt ook maar een gewoon plaatje met de bekende Sint Nicolaasliedjes erop, al eindigt het singletje met een deuntje dat speciaal voor dit doel geschreven lijkt te zijn. Het lied ‘Welterusten Sinterklaas’ eindigt met de regels: ‘Ik mag niet om cadeautjes vragen, maar ik weet waar u altijd zult slagen. Want de naam van die firma staat op de hoes van deze plaat’. En inderdaad, de naam en het adres staan op de hoes vermeld. Ik zag ooit een foto van exact hetzelfde plaatje, alleen stond er toen een andere firmanaam. Vermoedelijk zijn ze in grote oplagen uitgebracht en kon je als winkelier een aantal exemplaren met je eigen naam erop bestellen.

Ik eindig met een reclamesingletje van Heinz Kindervoeding dat eigenlijk maar weinig met Sinterklaas te maken heeft. Alleen op het hoesje herkennen we de Goedheiligman, maar op het plaatje zelf vertelt Remco Campert een aantal ‘fabels voor dokters’. Vermoedelijk werd het rond Sint Nicolaas door de familie Heinz weggegeven aan huisartsen want er zit een soort Sinterklaasrijm bij waarin wat tekst en uitleg gegeven wordt. Het gedicht eindigt met de woorden: ‘Achterin dit kleine boekje, wilde Sint Vivaldi doen. We doen meteen wat uit ‘t doekje, Sinterklaas heet Heinz en geen kapoen!’

Ik hou het toch gewoon het liefste bij wat uitgekauwde Sinterklaasliedjes met een paar vals zingende kinderen en slecht acterende Sinterklazen en Zwarte Pieten. Niet alles in het leven hoeft perfect te zijn!