Reader’s Digest

Als de namen ‘Favorieten express’, ‘Festival of all time hits’ of ‘Stardust memories’ bij u niet direct een belletje doen rinkelen, dan bent u waarschijnlijk te jong of u kunt zich gelukkig prijzen omdat u 'gezond van geest bent'. Bij mij roepen namen als ‘Music for the moments’, ‘Down memory lane’ en ‘Great original hits of the 70’s’ namelijk een onweerstaanbare verzamelwoede op!

Ik heb het over de gratis proefplaatjes van Reader’s Digest, de flexi’s in zwart, goud of zilver die je vroeger kreeg thuisgestuurd om je lekker te maken voor de aanschaf van een LP met dezelfde naam. Ik heb er een stuk of vijftig en ik heb eigenlijk geen idee hoe ik er allemaal aan gekomen ben. Het is één van die dingen waar zelfs handelaars geen droog brood in zien en ze geven ze dan ook vaak gratis mee met een stapeltje verkochte platen.

Soms komen ze zelfs illegaal mijn huis binnen omdat ze zonder dat ik het zelf wist in een hoesje van een ander singletje terecht zijn gekomen of tussen een stapel LP’s.
Ik heb ook geen idee hoeveel er in de loop van de tijd gemaakt zijn maar het moeten er denk ik meer dan honderd geweest zijn. Hoewel ik moet zeggen, dat ik ook nog zo’n stuk of dertig singletjes dubbel heb, waarvan sommige zelfs in zes-, zeven- of achtvoud.
Dus misschien zijn er nooit zo veel verschillende plaatjes gemaakt maar was de oplage gewoon gigantisch groot omdat ze huis-aan-huis verspreid werden. Op veel van de plaatjes zijn de stemmen van Pim Jacobs en Willem Duys te horen die fragmenten van bekende nummers aan elkaar praten maar ook andere meer of minder bekende stemmen hebben er aan meegewerkt.
Ik heb voor mezelf ooit een verzamel CD gemaakt met daarop de mooiste plaatjes en ik weet nu zeker dat de flexi’s véél interessanter zijn om naar te luisteren dan de LP’s waar ze reklame voor maken. Eigenlijk werkt het net als bij bioscooptrailers, die ik vaak ook véél leuker vind dan de daadwerkelijke film. Met de komst van de CD heb ik van Reader’s Digest amper nog wat vernomen. Ik zal de plaatjes maar goed bewaren want ik heb ooit gehoord dat juist de dingen die in grote oplage zijn gemaakt later veel geld waard worden. Mensen zien daar namelijk de waarde niet van in en gooien het dus allemaal bij het grofvuil! Wellicht dat mijn (klein)kinderen er dan in een verre toekomst nog een leuke bak geld aan kunnen verdienen. Moeten er alleen nog wel platenspelers zijn…