dinsdag 17 juli 2007

Souvenirs

Terwijl half Nederland op vakantie is hoef ik de deur eigenlijk helemaal niet uit. In mijn platenkast staan wat LP’s en singles die me een goedkope vakantie-ervaring kunnen bezorgen. De meeste platen zijn waarschijnlijk ooit door toeristen gekocht als souvenir en aandenken aan een onbezorgde vakantie.

london_lr.jpg

grotten_polen_lr.jpgisrael_lr.jpgrainhill_lr.jpglourdes_2_lr.jpg

bp_zwitserland_lr.jpg

Ik kan me alleen niet voorstellen dat er veel mensen zijn geweest die thuis zo’n plaat draaiden en lekker gingen zitten luisteren naar geluiden van de stad of het land waar ze net vandaan kwamen. Maar misschien werden de LP’s en singles wel gebruikt als ondersteuning van de onvermijdelijke driehonderd halfmislukte vakantiefoto’s. Bedenk wel, deze platen komen uit een tijd dat er nog geen Powerpoint-presentaties en digitale camera’s waren. Ik zelf kan me ook nog wel de dia-avondjes herinneren die mensen thuis gaven na hun reis zodat ze niet tien keer hetzelfde verhaal hoefden af te steken. Aan luie toeristen was ook al gedacht. Die konden gewoon het hele audio-visuele pakketje bij de ‘giftshop’ kopen en thuis de dia’s laten zien terwijl het singletje voor de gesproken tekstuele ondersteuning zorgde.


Op een singletje dat als aandenken aan een vakantie in Israel is bedoeld, wordt de achterliggende boodschap al snel duidelijk. U bent nu wel in Israel geweest maar uw vrienden nog niet en wij zouden graag zien dat ook zij hun vakantiegeld hier komen uitgeven!
Een ander singletje maakt ook pijnlijk duidelijk dat de bedoeling erachter van een hele andere aard is dan dat we in eerste instantie zouden vermoeden. Het gaat om een doorzichtig flexisingletje dat werd weggeven of verkocht bij de viering van honderdvijftig jaar stoomtreinwedstrijden in Rainhill, een plaatsje tussen Manchester en Liverpool. Ergens halverwege wordt God erbij gehaald en lijkt het plaatje meer op een manier om onschuldige zieltjes te winnen voor een veel hoger doel dan wedstrijden met treinen.

Blijkbaar wilde tankstation BP ook een duit in het souvenirzakje doen door fotoflexi’s te verkopen, of misschien wel weg te geven, als herinnering aan een mooie vakantie. Op de singletjes zijn geen geluiden van het land of stemmen die een rondleiding verzorgen te horen maar alleen maar muziek waar ik niet echt enthousiast van word. Maar de plaatjes zijn prachtig om te zien en vooral leuk om te hebben. En dat is eigenlijk de enige echte bedoeling van een souvenir!

Geen opmerkingen: