Wielrennen

Nu de Tour de France voorbij is en er in ieder Nederlands dorp de komende weken wel een profronde gereden wordt, leek mij de tijd rijp om in mijn platenkast op zoek te gaan naar platen die iets met wielrennen of fietsen te maken hebben. En dat zijn er niet zo heel veel moet ik eerlijkheidshalve bekennen.

Ik kwam een single tegen uit 1981 die de renners van de ploeg van Peter Post hebben opgenomen. Op de hoes zien we de complete wielrenploeg met bekende renners als Joop Zoetemelk, Jan Raas en Gerrie Kneteman. Op een carnavalsdeun zingen ze dat ze de toer gaan winnen en dat ze de beste zijn. Dat zijn ze uiteraard ook wel, maar niet op zanggebied, al zal niemand daar vreemd van opkijken. Op de b-kant van de single staat een reklamelied voor het fietsmerk Raleigh waar de mannen van Post op rondreden. En dat is natuurlijk een hele slimme zet van de makers. Je hoopt dat de zingende wielrenners een hitje scoren en je de mensen op die manier ongewild reklame voor een fietsmerk in hun maag kunt splitsen.
Hetzelfde gebeurt bij het singletje ‘Kom fietsen in het hart van Brabant’. Het plaatje dat werd uitgegeven door de VVV gaat niet zozeer over wielrennen maar vertelt waarom fietsen in ons eigen Brabant toch zo leuk is. De b-kant echter maakt ongegeneerd reklame voor het fietsmerk Union. Zo zie je, Rasmussen bedonderd alles en iedereen door te liegen maar zelfs dát was voor de makers van deze singles nog te veel moeite! Ze draaien er niet omheen want op beide singles is de merknaam duidelijk op de voorkant van het hoesje te lezen.

Nee, dan de LP uit 1967 van ene Jean Segurel met de titel ‘Au bol d'or des Monédières”. Mijn Frans is van een dusdanig niveau dat ik er een woordenboek bij heb moeten nemen om enigszins te begrijpen waar de titel op sloeg. Welnu, beste lezers, de ‘bol d’or’ uit de titel is een gouden beker die men kan winnen bij een wielerwedstrijd die voor zover ik kon nagaan nog steeds plaatsvindt in het berggebied ‘Les Monédières’ ergens in Frankrijk. En de Franse accordeonist heeft daar dus een plaat over gemaakt. De prachtige hoes laat ons Jean zien omgeven door een groepje wielrenners die klaar zijn voor de beklimming.
Laat ik het maar voorzichtig zeggen, de muziek op de LP is niet echt mijn glaasje prik. Maar vreemd genoeg staat er één nummer op dat me wel kan bekoren. Halverwege het deuntje dat klinkt als een gezellig volkswijsje stopt de muziek en beginnen een paar mannenstemmen druk met elkaar te praten. Ik kan er geen woord van verstaan maar het is intrigerend. Hebben ze ruzie omdat ze het accordeonspel van Jean ook beu zijn of zijn het de wielrenners van de foto die onderhand wel eens verder willen omdat ze de Monédières nog moeten beklimmen? Wie het wel verstaat mag het zeggen maar waarschijnlijk is de werkelijkheid lang niet zo leuk...